Pages

24.1.11

Γκιώνης και Γατούλα: Η Ζωή Μετά… (Λίνα Ιορδανάκη)


Με τα χρήματα που μείναν μέλητος ταξίδι πήγαν.
Στο Παρίσι, στη Γαλλία, μα τι πόλη, τι μαγεία!

Στου Λούβρου το μουσείο θαύμασαν κάθε μνημείο
Και στον Άιφελ τον πύργο ανεβήκανε για λίγο.

Στο ναό των Παρισίων στις εικόνες των αγίων
προσκυνήσανε θαρρώ, κάτω απ’ το καμπαναριό.

Στα νερά του Σηκουάνα, τρώγοντας μαζί μπανάνα
έκαναν ξανά βαρκάδα, μία νύχτα φεγγαράδα.
Φεγγαράδα
Φεγγαράδα
έκαναν ξανά βαρκάδα.

Ο Γκιώνης έβαλε γραβάτα, τα παπούτσια τα φευγάτα
κι η Γατούλα λίγο ρουζ για να πάνε Μουλέν Ρουζ.

Φυσικά δεν το ξεχάσαν, απ’ τη Ντίσνευλαντ περάσαν.
Με το Μίκυ και τη Μίνι και του Αλαντίν το Τζίνι.

Με τον Ντόναλντ και την Νταίζη, η Γατούλα όλο παίζει!
Και ο Γκιώνης τις κοιτάει, με τον Γκούφη συζητάει.

Οι μέρες κύλησαν νερό, πέταξαν σαν το φτερό.
Ο μήνας τώρα δεν τους φτάνει, έχουν γίνει Παριζιάνοι.
Παριζιάνοι
Παριζιάνοι
ο μήνας τώρα δεν τους φτάνει.

Όσο όμως κι αν χαρήκαν, τα λεφτά τους πια σωθήκαν.
Τι θα κάνουνε μετά; Το ζευγάρι θα πεινά!

Η Γατούλα όλο κλαίει, δεν μπορεί να ζήσει, λέει,
έχει έξοδα να κάνει, το Παρίσι δεν το χάνει!

Και ο Γκιώνης ο καημένος, ευτυχής, μα κουρασμένος
της ζητάει να γυρίσουν, τη Γαλλία να αφήσουν.

Μα δε γίνεται σου λέω, κοίτα με που καταρρέω.
Η Γατούλα έχει πλαντάξει και τα δάκρυα έχουν στάξει.
Έχουν στάξει
Έχουν στάξει
Η Γατούλα έχει πλαντάξει.

Κι ο Γκιώνης τι να κάνει; Για δουλειά βγαίνει σεργιάνι.
Στην αρχή τύχη καμία, για όλα φταίει η ανεργία.

Έτρεχε πάνω και χάμω, τι τον ήθελε το γάμο;
Ώσπου βρήκε τελικά, ο επιμένων, ναι, νικά.

Νυχτοφύλακας δουλεύει, η Γατούλα τον παινεύει.
Νοίκιασαν κι ένα σπιτάκι, σ’ ένα γραφικό σοκάκι.

Έτσι ζήσανε καλά, κάνανε και δυο παιδιά.
Κι η οικογένεια του Γκιώνη στο Παρίσι μεγαλώνει.
Μεγαλώνει
Μεγαλώνει.
Η οικογένεια του Γκιώνη…

3 σχόλια:

Anonymous said...

Λίνα,
εύγε! Υπέροχη συνέχεια που επιβεβαιώνει και το είδος των ζώων: μπούφος ο ένας γάτα η άλλη! Αλλά δεν πειράζει, εφόσον ζήσανε καλά και κάνανε και οικογένεια μεγάλη και παριζιάνα, χαλάλι όλα.
Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνεις.

Βενετία (από σεμινάριο)

Anonymous said...

Αφού τα κατάφεραν και έζησαν και στο Παρίσι...! Τι να πούμε εμείς που προσπαθούμε να επιβιώσουμε εδώ; :P Για μια δημιουργικότητα ζούμε!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, Βενετία!! Να είσαι καλά και εσύ!

Anonymous said...

Πολύ έξυπνο με έντονο παριζιάνικο άρωμα!
Κική Μαρούλη (από 1ο σεμινάριο-Νοέμβριος 2006)

Post a Comment