Τα έργα συνήθως διασκευάζονται για λόγους που καμιά σχέση δεν έχουν με την τέχνη. Για να λογοκριθούν. Για να φιλτραριστούν. Για να γίνουν πιο "κατάλληλα", "σύγχρονα", "εμπορικά", "τραβηχτικά". Για να στρογγυλέψουν οι γωνίες τους και να πάψουν να ενοχλούν. Για... για... για...
Μα αν τα κίνητρα της διασκευής βρίσκονται όλα μακριά από την τέχνη, οι τρόποι και τα όπλα της μόνο μέσα στα εργαστήρια της τέχνης υπάρχουν και λειτουργούν.
Στο φετεινό Σεμινάριο Μετάφρασης Παιδικής Λογοτεχνίας είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας και τις εμπνεύσεις μας και τις αντοχές μας στους δρόμους της διασκευής. Οι κυρίες Αποστολοπούλου Μαρία, Βεριγάκη Μαριάννα, Ιορδανάκη Ευαγγελία, Καίσαρη Βενετία, Κοκκίνου Βιργινία, Κρητικού Ματίνα, Μπούλιαρη Αγγελική, Παξινού Βαρβάρα, Παπαδοπούλου Μαρία και Πούλου Νάντια, πέρα από τις θαυμάσιες μεταφράσεις και αποδόσεις των κειμένων που δουλέψαμε στο σεμινάριο, έδωσαν και εξαιρετικές, ευφάνταστες κι αναπάντεχες διασκευές του αγαπημένου The Owl and the Pussycat. Ελπίζω όλες αυτές οι όμορφες (και για μένα πολύτιμες) δουλειές να βρουν τη θέση τους στο blog, που μας έκανε δώρο με τη νέα χρονιά η Νάντια.
Σας ευχαριστώ όλες, που με ακούσατε με τόσο ευεργετικό ενδιαφέρον και που μου δώσατε την ευκαιρία ν' ακούσω κι εγώ τη δημιουργική φαντασία σας.
Μαρία Αγγελίδου